تاریخچه و اهداف

تاریخچه:

اصل مشورت با آگاهان و استفاده از نظرات ایشان و همچنین حفظ کرامت و احترام به آنها و مشارکت در عقول دیگران از اصول اساسی مدیریت و مورد تاکید در اسلام است، بر این اساس در هر مؤسسه و سازمانی همواره می توان بر انجام اموربه راه حل هایی بهتر و مؤثرتر از آنچه در حال انجام است دست یافت.

اهمیت و ضرورت توجه به نظام­های مدیریتی توسعه منابع انسانی از جایگاه ویژه­ای برخوردار است. نظام پیشنهادات به عنوان یک نظام مطلوب و کارآمد، محیطی را در سازمان بوجود می­آورد که کارکنان، مشتریان و کلیه افرادی که با سازمان در ارتباط هستند از عالیترین رده سازمانی تا پایین ترین سطح آن، نظرات، ایده­ها و پیشنهادهای خود را در زمینه حل مشکلات و نارسایی ها و ایجاد بهبود مستمر در فعالیت­های سازمان ارائه نمایند.

این موضوع در ماده۲۰ قانونمدیریت خدمات کشوری و بخشنامه شماره 13472/93/200 مورخ 7/10/93 معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهورمبنی بر استقرار مدل­های مدیریتی پشتیبان تصریح شده است.

ژاپن اولین کشوری بود که نظام پذیرش و بررسی پیشنهادات را در سال 1721 و به گونه ای استراتژیک و بنیانی مطرح و پیاده نمود و در سایر کشورها نیز به سرعت توسعه یافت. نظام یاد شده در ایران نیز از سال های ابتدایی دهه 1370 در بخش صنعت و برخی بخش های دیگر به کار گرفته شد.

 ........................................................................................................

در راستای اجرای سیاست دولت برای گسترش دامنه مشارکت مردم و پرسنل ، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز بر آن است تا در قالب استقرار نظام پیشنهادات، یک نظام همفکری و هم­اندیشی و زمینه بهره­گیری از خلاقیت­های کلیه اعضای سازمان را بوجود آورد.

اهداف استقرار نظام پیشنهادات:

  • تلاش برای جلب مشارکت کارکنان در فرایند تصمیم گیری ها
  • تقویت فرهنگ به اشتراک گذاشتن ایده ها
  • پدید آوردن فضای مناسب برای شکوفا کردن و بهره گرفتن از اندیشه و تجارب کارکنان و افزایش میزان تعلق و دلبستگی آنان به محیط کار
  • فراهم آوردن فضای آزاد و سالم برای طرح و نقد اندیشه و وسعت دادن به میزان آگاهی ها و توانایی های کارکنان از راه دریافت نظرات، پیشنهادها و ارزشیابی و نقد آنان
  • ایجاد انگیزه های معنوی و مادی برای برانگیختن و به کار گرفتن توان بالای اندیشیدن و پدید آوردن راه کارهای سازنده از سوی کارکنان
  • فراهم آوردن زمینه مشارکت مردم در پیشبرد اهداف بخش سلامت و آموزش پزشکی
  • کاهش هزینه های جاری، بهبود روندهای عملیاتی و افزایش بهره وری

 

محورهای قابل پیشنهاد:

 

الف) زمینه و موضوعات قابل پیشنهاد

1.      بهبود کیفیت ارائه خدمات در زمینه‌های بهداشتی،‌ درمانی، آموزشی، پژوهشی، پشتیبانی، دارویی،‌ فرهنگی، دانشجویی و...

2.      بهبود اجرای وظایف و ماموریت های دانشگاه و واحدهای تابعه

3.      ارتقاء بهره وری، استفاده بهینه از منابع و صرفه‌جویی در هزینه­ها  و کاهش هزینه­های سربار

4.      بهبود فرایندها و ساختارهای اداری و سرعت بخشیدن به عملیات و خدمات ارائه شده

5.      پیشگیری از کارهای موازی، دوباره‌کاری و کاهش مراجعات پی درپی ارباب رجوع

6.      ابداع روش های بدیع برای افزایش رضایت و خشنودی ارباب رجوع

7.      دلپذیرتر کردن محیط کار و بسط روابط انسانی مطلوب در میان کارکنان

8.      جلب حمایت و پشتیبانی کارکنان و مردم برای ارائه خدمات و فعالیت های بهتر

9.      بهبود ارتباطات با وزارتخانه و دیگر نهادها و سازمانهای اجرایی عمومی و خصوصیکشوری، استانی و شهرستانی

10.  ارتقاء دانش و سلامت کارکنان

 

 

 ب) پیشنهادهای غیرقابل تایید در کمیته عبارتند از:

1.      پیشنهادهای تکراری که قبلا عینا یا با محتوای کاملا مشابه توسط دیگران ارائه شده است.

2.      پیشنهادهایی که تنها به ذکر مشکل پرداخته و توضیحی راهگشا و راه­حلی همراه ندارد.

3.      پیشنهادهایی که در زمان دریافت جزو سیاستهای دانشگاه و در دستور کار وزارتخانه باشد.

4.      پیشنهادهایی که هم اکنون و با امکانات موجود اجرای آنها عملی نیست.

5.      شکایت ها و انتقادهای شخصی، اداری و سازمانی

 ج) شرایط عمومی پذیرش پیشنهاد:

     به طور کلی شرایط عمومی پذیرش پیشنهادات عبارتند از:

1.      پیشنهاد جدید بوده و جزو فعالیتهای در حال انجام دانشگاه و وزارتخانه نباشد.

2.      پیشنهاد باید توجیه فنی، اقتصادی، کاربردی و کیفی داشته باشد.

3.      پیشنهاد در قالب قرارداد یا پروژه تحقیقاتی قبلا اجرا یا تصویب نشده باشد.